Coming to a conclusion

Το άλλο..έχουν περάσει πάρα πολλές σκέψεις από το μυαλό μου πρόσφατα. Βασικά αποφάσισα πως όπου κι αν με οδηγήσει η ζωή μου είναι καλύτερο να κάνω ουσιαστικά πράγματα..να νιώθω. Έτσι κι αλλιώς οι καταστάσεις και οι στιγμές που αξίζουν είναι όταν ξέρεις ότι ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου σε εκτιμάει, γιατί βασικά υπάρχουν άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο που είναι εκεί για μας και  περιμένουν να τους ανακαλύψουμε. Ολοκληρωμένος νιώθεις όταν βρεις το άλλο σου μισό..ή τουλάχιστον όταν νομίζεις ότι το βρήκες, γιατί οι περισσότεροι-όπως κι εγώ- βλέπουμε στα μάτια Του τον ένα και μοναδικό που ούτε θα μας πληγώσει, ούτε θα μας προδώσει..και επειδή καλώς ή κακώς κάποτε μπαίνει ένα τέρμα για διαφορετικούς πάντα λόγους, δεν σημαίνει ότι κάτι που πέρασε δεν άξιζε..την στιγμή που το ζούσες άξιζε… άξιζε γιατί το ένιωθες, γιατί τον αγαπούσες, γιατί ήσουν εκεί..γιατί ήσασταν μαζί.. τότε !

16/09 in need of a hero

Υπάρχουν άνθρωποι που έμαθαν τον έρωτα και ξέρουν να ξεχωρίζουν την αγάπη από την καψούρα. Που όσο γνωρίζουν έναν άνθρωπο καλύτερα τόσο πιο πολύ τον αγαπάνε. Τον καταλαβαίνουν. Υπάρχει κάποιος εκεί έξω που θα του πεις τι έκανες και θα σε καταλάβει. Όσα σκατά κι αν έχεις φάει. Όσα σκατά κι αν έχει φάει. Δεν θα σε αφήσει. Όταν άλλοι σε άφησαν. Δεν θα φύγει από εσένα ποτέ. Θα σε προσέχει. Γιατί αυτό σου αξίζει. Θα σου λέει πόσο όμορφη είσαι, κι ας μην είσαι. Και θα σου κάνει έρωτα. Θα σου κάνει έρωτα και μετά σε κρατάει σφιχτά στην αγκαλιά του. Θα είσαι η πριγκίπισσα Του.

Dreams

I want to sleep with you.
I don't mean have sex.
I mean sleep. Together.
Under my blankets. In my bed.
With my hand on your chest.
And your arm around me.
With the window cracked.
So it's chilly and we have to cuddle closer.
No talking.
Just sleepy, blissfully happy, silence.

Matching goes with communication

Ο Δαλάι Λάμα είχε πει πως για τον καθένα από εμάς υπάρχει ένας άνθρωπος με τον οποίο δεν θα μας αγχώνει η σιωπή. Και ένας άλλος είχε πει πως τελικά η επικοινωνία και το πόσο σε νοιάζεται ο άλλος μένει. Ίσως τελικά δεν πρέπει να κολλάμε στην εμφάνιση τόσο πολύ. Στο τέλος πάντα βλέπεις πως όσο κι αν άρεσες σε κάποιον, σε αφήνει επειδή δεν ταιριάζετε.

A Lot Like Love

Το δέσιμο είναι επικίνδυνο. Μπορεί όντως να νοιαστεί κάποιος έτσι απλά? Ζεστασιά σε κάθε του άγγιγμα και απίστευτη οικειότητα σε κάθε του βλέμμα. Συμβαίνει να σε αγκαλιάζει ένας άνθρωπος και να μην θες να φύγεις, να μην σκέφτεσαι να φύγεις, να μένεις εκεί στιγμές που θυμίζουν αιωνιότητα. Είναι παράξενη έλξη. Νιώθεις όμορφα και δεν σκέφτεσαι ποιο θα είναι το επόμενο βήμα, προχωράς απλά. Δύσκολα νιώθεις τόσο ωραία με μια αγκαλιά. Να σε τραβάει κάποιος πάνω του απλά για να νιώθει τον χτύπο της καρδιάς σου. Να μην θέλεις να χαλάσεις αυτό που έχεις για να προστεθεί απλά ένα όνομα στη λίστα.

Παράλληλες σχέσεις

Δύσκολο κεφάλαιο. Οι σειρήνες πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Θα υπάρχουν γιατί αυτός είναι ο σκοπός και ο ρόλος τους, να μας αποπροσανατολίζουν γλυκά. Μας δίνεται κι έμας όμως η επιλογή να κλείνουμε τα αυτιά μας και να συνεχίζουμε την ήδη υπάρχουσα πορεία μας. Αποθεώνουν όμως την αυτοπεποίθηση μας και αποδιοργανώνουν την σκέψη και μπερδεύουν τις επιθυμίες μας. Κι όμως αφού πάντα υπάρχει ένα μεγάλο κόκκινο βέλος που αναβοσβήνει πάνω από την σωστή επιλογή γιατί μέσα μας να υπάρχει ένα λιγοστό ίχνος αμφιβολίας?

Με τα μάτια της ψυχής

Η πραγματικότητα δεν είναι κάτι απτό. Ο καθένας μας βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Ξέρω πως νιώθω, ή πως θα ήθελα να νιώθω…ο άλλος όμως δεν το βλέπει αυτό. Οι άλλοι βλέπουν από διαφορετική οπτική και έχουν άλλη αντίληψη. Αντιλαμβανόμαστε συγκεκριμένα ότι ο πομπός μας αφήνει. Δύσκολα οι άνθρωποι ανοίγονται στο συνάνθρωπο και φανερώνουν τα αληθινά τους συναισθήματα. Βάζουν μπροστά μια μάσκα, κρύβονται. Ο φόβος της απόρριψης είναι απόλυτα θελκτικός μπροστά στη μοναξιά. Η μοναξιά έχει βάθος και το βάθος της σε πλακώνει.